Παρά την αισιοδοξία που υπήρχε πριν την έναρξη του αγώνα και την ξεκάθαρη διάθεση του Γ.Μιχαλήτσου να στήσει την ομάδα έτσι ώστε να απαιτήσει την νίκη στην πράξη τα πράγματα φάνηκαν πολύ διαφορετικά και η ομάδα μας γνώρισε ακόμη μια οδυνηρή ήττα που ουσιαστικά είναι σαν θηλιά στο λαιμό μας. Υπερεκτίμηση των ικανοτήτων μας, αδικαιολόγητη υποτίμηση του αντιπάλου και η έλλειψη πονηριάς από όλους όσους αποτελούν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ οι βασικοί λόγοι της ήττας. Πλέον καλούμαστε να δούμε την ωμή πραγματικότητα κατάματα, να σταματήσουμε να αναβάλλουμε να ασχοληθούμε με τα βασικά προβλήματα που ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια τον σύλλογο μας γιατί αυτή τη φορά δεν έχουμε να κάνουμε απλά με μια αγωνιστική αποτυχία αλλά με την επιβίωση του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ.

Ίσως και εμείς να παρασυρθήκαμε ως ένα βαθμό από την εμφάνιση του Β ημίχρονου με τον συμπολίτη και πιστέψαμε έτσι απλά ότι ο ΑΡΗΣ πλέον έχει αλλάξει, έχει βελτιωθεί και θα κάνει με συνοπτικές διαδικασίες το αυτονόητο, δηλαδή να πάρει το διπλό επί του Πλατανιά και να κάνει ένα τεράστιο βήμα για την παραμονή στην κατηγορία. Η πίεση ψηλά  από το ξεκίνημα του αγώνα και οι γρήγορες προσπάθειες για να βγούμε μπροστά έδειχναν οτι υπήρχε ξεκάθαρος επιθετικός προσανατολισμός στην συγκεκριμένη αναμέτρηση. Ένα σενάριο που το είδαμε αρκετές φορές κυρίως επί Πασιαλή - Μπουγιουκλή που η ομάδα μας ήθελε να βγει μπροστά, να πιέσει, να κυνηγήσει το γκολ αλλά δεν μπορούσε με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμοι βαθμοί. Έτσι λοιπόν και σήμερα ο ΑΡΗΣ ήθελε αλλά δεν μπορούσε. Ήθελαν οι παίκτες μας να ελέγξουν τον ρυθμό του αγώνα, ήθελαν να παίξουν με την μπάλα κάτω και να αλλάξουν μια δυο μπαλιές προχωρώντας σε οργανωμένες επιθέσεις αλλά ως εκεί. Προφανώς και είναι πολυτέλεια για μια ομάδα που βρίσκεται στο χαμηλότερο πάτωμα της σουπερλίγκας να θέλει να παίξει ποδόσφαιρο αξιώσεων αντί να πάει το παιχνίδι στην δύναμη και  στην πονηριά και να προσπαθήσει να "χτυπήσει" σε κάποια αντεπίθεση, σε κάποια στημένη φάση ή απλά να εκμεταλλευτεί το λάθος του αντιπάλου. Αυτό έκαναν οι παίκτες του Πλατανιά χωρίς να το παιδεύουν πολύ το θέμα. Με γεμίσματα, στημένες φάσεις, αντεπιθέσεις από κλεψίματα στον χώρο του κέντρου και λοιπές ασυνεννοησίες της άμυνας απειλούσαν με κάθε ευκαιρία του Βελλίδη που για ακόμη μια φορά τόσο αυτός όσο και η άμυνα του δεν ενέπνεαν καμία απολύτως εμπιστοσύνη. Δεν θεωρώ ότι το πρόβλημα ήταν τόσο ο Παπαστεργιαννός που αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην συγκεκριμένη θέση, ούτε ο Ψυχογιός που προήλθε από μακρά απουσία και τα πήγε σχετικά καλά αλλά το πρόβλημα ήταν κυρίως οι βοήθειες που είχε η αμυντική τετράδα από τα αμυντικά χαφ όπου Κοέλιο και Τριανταφυλλάκος ήταν ανύπαρκτοι αμυντικά και ανούσιοι δημιουργικά. Ενώ και ο Κοτσαρίδης που μπήκε στην θέση του Τριανταφυλλάκου δεν μπόρεσε να αλλάξει κάτι με αποτέλεσμα η ομάδα να είναι κομμένη στα δυο. Ενώ σίγουρα το γκολ στο 45', η ανόητη κόκκινη κάρτα του Γιαννώτα και η προκλητική διαιτησία του Μάνταλου έκοψαν οποιαδήποτε σκέψη για αντίδραση.

Όσο και αν θέλουμε να κατηγορούμε τους παίκτες μας για την άνευρη εμφάνιση τους και τον Γ.Μιχαλήτσο που έστησε την ομάδα αρκετά επιπόλαια και χωρίς έξυπνη στρατηγική όλα είναι μια λογική συνέπεια του διοικητικού κενού που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό στον ΑΡΗ μας. Και αν οι "καλοί" και "αθώοι" Αρειανοί της διοίκησης Πρωτοδικείου δηλώνουν απεγνωσμένα ότι δεν φταίνε σε τίποτα, ότι μπορούν κάνουν ή τι άλλο να κάνουν καλό είναι να δουν πως λειτούργησε η όποια διοίκηση υπάρχει στην ΑΕΚ που βλέποντας την ομάδα τους σε σαφώς χειρότερη μοίρα από την δική μας αντέδρασε άμεσα. Έκλεισε έμπειρο προπονητή με γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας, έσπευσε και έφερε μεταγραφές με την έναρξη της μεταγραφικής περιόδου και πήρε κρίσιμα πονταλάκια χάρη στην διαιτησία σε καθοριστικά παιχνίδια όπως αυτό μέσα στο Κλ.Βικελίδης αλλά και κόντρα στην Κέρκυρα. Είναι τουλάχιστον αφελής αν θεωρεί την άνοδο της ΑΕΚ αποτέλεσμα της ξαφνικής μεταμόρφωσης των παικτών της και όχι των αντανακλαστικών που έδειξε ολόκληρος ο σύλλογος που λέγεται ΑΕΚ. Σε αντίθεση με εμάς που ακόμη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, πανηγυρίζουμε γιατί ο Αλκαράθ φεύγοντας χάρισε 20000 ευρώ και αποφεύγουμε να δημιουργήσουμε "κλίμα" για την διαιτησία πριν από σημαντικά παιχνίδια όπως το σημερινό για να μην μας πουν γραφικούς. Δεν θα πω εγώ τι πρέπει να γίνει ή τι έπρεπε να γίνει καλό είναι όμως όλοι αυτοί που εδώ και χρόνια υπερηφανεύονται ότι είναι οι "μπροστάρηδες" σε ότι καλό γίνεται στον σύλλογο να σηκωθούν από το λήθαργο και να φέρουν αυτό το ηλεκτροσοκ που χρειάζεται ο σύλλογος εδώ και πολύ καιρό. Το αγωνιστικό όπως κάνει εδώ και χρόνια απλά θα ακολουθήσει. Χρόνος υπάρχει αλλά είναι φανερό ότι αυτή η αδράνεια και ο συμβιβασμός δεν οδηγεί πουθενά...

ΥΓ. Συμμετέχω σε διοίκηση σημαίνει ότι είμαι ικανός και ότι αναλαμβάνω ευθύνες. Αν θεωρούν οι εμπλεκόμενοι ότι όταν θα έρθει η ώρα της κρίσης θα ξεκινήσουμε από το 2004 γιατί έτσι βολεύει την "συμμορία" είναι γελασμένοι. Από το 2013 θα ξεκινήσουμε και θα πάμε ανάποδα μέχρι να βρούμε την άκρη και τους υπεύθυνους.